తపస్సు లేని వరదానమ

ఎన్నిసార్లైన ఆడపిల్లగా జన్మించడానికి సిద్దం

ఈ లోకం నిట్టూర్పుతో ఆడపిల్లగా నా జీవిత పయనం ఆరంభం
ఆ నిట్టూర్పు మిగిల్చిన నిరాశలో నే పుట్టిన సంతోషాన్ని పంచుకోలేని నా కన్నవారు 
ఆ నిరాశ నా నీడయై అనుక్షణం నేను ఆడపిల్లనని గుర్తు చేస్తూ గడచిన నా బాల్యం
ఆ బాల్యం పెనవేసుకున్న అనుబంధపు అక్షరాల పేజీని తిరగేస్తూ పెళ్లి అనే కొత్త జీవితపు అక్షరాలు దిద్దించే ఈ సమాజం
ఆ జీవితాన్ని డబ్బుతో వెలకడుతూ మనిషి విలువను దిగజార్చే వరకట్న దురాచారం
ఆ దురాచారపు లోగిలిలో నే ఎదిగే కొద్ది పెరిగే నా కన్నవారి గుండె బరువు
ఆ కన్నవారి మా ఇంటి మహాలక్ష్మి నుంచి ఆ ఇంటి కోడలిగా ఇంటిపేరుతో పాటు నా గుర్తింపుని కూడా కోల్పోయిన వేడుకకి సాక్షి పెళ్లి.

ఆడపిల్లనని నిరాశ ఎదురైన ప్రతిసారి నా భుజం తట్టే ఎన్నో మధుర జ్ఞాపకాలు, ప్రతి అడుగులో నే పంచుకున్న అనుబందాలు.

అమ్మకి సాయంలో తన చీర కొంగునై,జ్ఞాపకాలు పంచుకొనే నేస్తాన్నై
నాన్నకి చిరునవ్వుల ఉషోదయాన్నై,సిరివెన్నెల శుభరాత్రినై
తమ్ముడి చిలిపి చేష్టల ఆటబొమ్మనై, కన్నీటికి చలించే అలనై
అన్నను ఆటపట్టించే మబ్బు చాటు జాబిల్లినై, మమకారపు రాఖినై
ప్రియుడి అబద్దాలకైన కరిగిపోయే హిమపాతాన్నై,వంచనకు గుండె దాచిన కన్నీటి సముద్రాన్నై
భర్తకి అన్నిటా పుడమికి మట్టిలా తోడునై , కడదాకా ఆ మట్టిలో కలిసే పయనాన్నై

అన్ని బంధాలతో దేవుడిచ్చిన ప్రేమని పంచుకున్నానన్న సంతృప్తితో నా ఈ జీవిత పయనం ముగింపు.

నా సున్నితమైన మనసుని బలహీనతగా చేసుకొని వంచనకు గురికాని, ప్రతి తల్లిదండ్రి ఆడపిల్లే కావాలని కోరుకొనే వరకట్న దురాచార రహిత సమాజంలో ఎన్నిసార్లైన ఆడపిల్లగా జన్మించడానికి సిద్దం.

అమ్మా, నా తొలి నేస్తం, నా ప్రియనేస్తం

అమ్మా, నా తొలి నేస్తం, నా ప్రియనేస్తం ............ 
నా కనులు కాంచిన తొలి స్వప్నలోకం నీ గర్బము
నా ఈ చిన్ని తనువుకి తొలి గూడు ఆ స్వప్నలోకం 
నా చెవులు విన్న తొలి సవ్వడి నీ గుండె చప్పుడు
నా పాదాలు నేర్చిన తొలి ఆట నీ ఉదరాన తన్నులాట


అమ్మా, నా తొలి నేస్తం, నా ప్రియనేస్తం ............
నా చిరునవ్వు నీ అందమైన మనసుకి ప్రతిరూపం
నా చిట్టి పలుకులు ఆ మనసు నేర్పిన సరిగమలు
నా ఆట పాట ఆ సరిగమల నాట్య విన్యాసం
నా కేరింతలు ఆ నాట్యానికి హావబావాలు

అమ్మా, నా తొలి నేస్తం, నా ప్రియనేస్తం........
నీ ఆకలి తెలిసేది నా చిన్ని బొజ్జ నిండినవేళ
నీ అలసట తెలిసేది నే హాయిగా పవళించినవేళ
నీ నిజమైన ఆనందం నా కేరింతలు చూసినవేళ 
నీ గుండెకి చెప్పలేని బాధ నా ఏడుపుకి మరుమమెరుగనివేళ

నా ఈ కొత్తబంగారు లోకం పయనం వేళ బ్రహ్మ చెప్పిన వాక్కులు జ్ఞాపకం
ఆ లోకంలో ఎప్పటికి అమ్మ అనురాగం ప్రత్యేకం,ఆప్యాయత ప్రత్యేకం,మీ ఇద్దరి అనుబంధం  ప్రత్యేకం.

తామర తీగను మరిపించే చేతివేళ్ళు

కోనేటి తామర తీగను  మరిపించే నీ సున్నితమైన వేళ్ళతో ముడుచుకున్న ఆ చిట్టి చేతిలో నా చేతి వేలు స్మ్రుతించుకొన్న చిన్ననాటి తీపి జ్ఞాపకం,శీతాకాలం రవి తొలి కిరణాలతో అప్పుడే మేల్కొంటున్న పచ్చటి  మొక్కలపైన చల్లటి నీటి బిందువుల్ని స్పృశించిన మధురానుభూతి.

చిరు జల్లుల పులకరింత

ఇంకా పదాలు కూడా పలకలేని ఆ పెదాలు నా చెంపను ముద్దాడగానే, వర్షపు జల్లులతో స్నానమాడిన సిరిమల్లె చెట్టు, ఓ చిరుగాలి పలకరింపుతో పరవశించి ఒక్కసారిగా నాపై కురిపించిన చిరు జల్లుల పులకరింతలా అనిపించింది.

అద్బుతమైన ప్రపంచం

కను రెప్పల చాటున ఇంతటి అద్బుతమైన ప్రపంచం దాగి వుంటుందని తెలిసిన క్షణం, ఆ నయనాలు తదేకంగా నన్నే చూస్తుంటే ఒక్కసారిగా ఈ లోకం ఎంతో అందంగా అమాయకంగా కనిపించింది.

తొలి పలుకులు

బ బ బ ..... భ భ..... నీ హావ భావాలకి జతగా నేను సైతం అంటూ నీ గాత్రం చేసిన తొలి ప్రయత్నం . భానుడి రాకకై వేచి చూస్తూ పక్షులు పలికించే కుహు కుహు రాగాల సంగీతమంత మధురం .